Құпиясын орап-шымқап түн жатыр,
Кештің түйткіл күйбеңі де тынды ақыр.
Жас келіншек баласымен төргі үйде
Аунақшыса –
аунап барар кім батыр.
Қараңғы үйде ешбір қыбыр сезілмей,
Тіршіліктің тылсымынан безінбей.
Жалғыздыққа жазықты боп жар жатыр,
Жігіт жатыр –
көңілі ояу көз ілмей.
Телмірген түн.
Көнер ме екен таң бұған?
Кім бар екен осынау үш жанды ұғар?..
Бірін-бірі аңдып жатыр үш бейбақ,
Қайран дүние…
Адамды адам аңдыған.
Бала жатыр… етек жиған, ес біліп,
Ана екеудің көкірегін тесті үміт.
Аттай шапқан үш адамның жүрегі
Бір-біріне тұрғандайын естіліп,
Әйел жатыр… әлденеге күрсініп,
Әрең жатыр қос құлағын тыңшы қып.
Күйеуінен ерте айырып тағдыры,
Еркіндікке емексіткен тіршілік.
СЕРІК ТҰРҒЫНБЕКҰЛЫ