Сар дала сан ғасырдан келе жатқан,
Аялап алақанға алдың мені.
Жазында жаңа дүние қанат қаққан,
Көгінде ұшсыншы бір жанның лебі.
Қойныңда қоңыраулы өзендерің,
Ақкөңіл адал жанның пейіліндей.
Асқар тау – ақсақалды әкем менің,
Алтын күн – ардақты ана мейіріндей.
Бал күнім, сенде өтті балалығым,
Әлемнің рақатты көктеміндей.
Құшақтап қызыл барқыт дала гүлін,
Өмірде жүзіп барам көкте күндей.
Туған жер сіңіп кеткен тоғайыңа,
Балалық күндерімді алыс қалған
Естіп мен шаттанамын әрдайым да,
Жамыраған көшедегі дауыстардан.
Сырбай Мәуленов