Сарқып алып аз күнде сабырымды,
Алыс қалып білдірдің қадіріңді.
Самал желдей сағындым әр үніңді,
Маңмаңкердей сағындым адымыңды.
Бұлдырайсың алыстан сағым болып,
Жүрек шіркін жанады жалын болып,
Сен шығасың күлімдеп күнім болып,
Сен атасың дірілдеп таңым болып.
Сенсің жалғыз күндіз-түн тілегенім,
Мың тіріліп сен десе мың өлемін.
Айқайласам жетпейді даусым менің
Ойлай-ойлай ормандай түнеремін.
Сырбай Мәуленов