[франц. academisme] з а т . 1. Ғылыми зерттеулер мен оқу дәрiстерiнiң практикаға байланыссыз таза теориялық бағыттылығы. 2. Бейнелеу өнерiнде XVI–XIX ғасырлар дағы көркемсурет академияларында туып қалыптасқан, көне заман мен қайта өркендеу дәуiрiндегi өнердiң сыртқы формаларына елiктеу негiзiнде құрылған классикалық өнер бағыты. 3. Белгiлi бiр классикалық үлгiлердi, қалыптасқан дәстүрлер мен ережелердi ұстану (поэзияда, балет және т . б.)