Туыңды көтер, туыңды көтер, туыңды!
Туыңды көтер, таптатпау үшін тұғырды.
Неліктен ерлер көтеріп туын жығылды,
Неліктен елдер астына тудың жиылды?
Осыны ойла…
Туыңды көтер жоғары,
Туыңды көтер салтанаттарда саналы.
Жарыста озсаң, аласың қызыл жалауша,
Туменен түстес галстук балаң тағады.
улары бірге адам мен адам табысса,
Неліктен туды теңейміз ар мен намысқа?
Жеңіспен алған жерлерге неге қадаймыз,
Неліктен оны жібереміз біз ғарышқа?
Жүректе шындық.
Шыққанда шындық жүректен,
Жүректі және теңейміз туға дір еткен?
Неліктен туды көтерген әлем құлдары
Шынжыры бір сәт босаған кезде білектен.
Адамзат – болмыс,
Жаралған күрес – қайнардан
Революция қаны ғой мәңгі айналған.
Неліктен біздің революция тулары
Жүректің ісін, жүректің түсін байланған?
Отаның – біреу, Жүрегің – біреу, Ту – біреу.
Сондықтан жөн ғой «жүректен туым туды» деу.
«Туыңдай берік бол!» дейміз біздер сондықтан,
Рахат қой тудай желбіреп, жану, үлбіреу.
Туыңдай берік, туыңдай нәзік бола алсаң,
Туыңды ұстау аманат саған, саған сән!
Туыңды көтер, туыңды көтер, туыңды,
Өз Отаның мен өз жүрегіңнен жаралсаң!
* * *
Ұстараның жүзінде жүрсін, жаным,
Бойжеткендей кінәмшіл қымсынғаның.
Қысылғаның ұнайды, қымсынғаның,
Қымсынуда білемін тылсым барын.
От шарпыған қанатын көбелегім,
Көбелегім, «көзсізсің» демек едім.
Көріпкелі болады көзсіздің де
Табиғат пен тағдырдың жебегенін.
Көріпкелі болады көзсіздің де,
Аман қалдық сан рет ессіз мүлде.
О, Махаббат-тәңірім, өзің сақта,
Сені, сені берген жоқ ешкім бізге.
Кінәланба, қорланба, қапаланба,
Өкінгенмен онысыз опа бар ма?
Тек махаббат сыйлайды ортақ өмір
Бірер мезгіл, бірер сәт екі адамға.
…Туса перзент, дүниеден өтсе бір ұл,
Бір қуан да, артыңа өксіп, бұрыл.
Найза ұшында, жүзінде ұстараның
Өтер-кетер, қайтейік, өстіп ғұмыр.
Кеңшілік МЫРЗАБЕКОВ