Ой мұңын емген, қайғыны жеңген қайырымсыз,
Кейпіңіз адам, адамға бірақ айбынсыз.
Ақындық деген адамдар үшін жаралған,
Жаралғаннан соң ақиқат үшін айнусыз.
Ақиқат атап, шындық деп айтар жартассың,
Жел-құздар қағып, жағаңа толқын жармассын.
Тәніңді егер табиғат шайып тауысса,
Табиғат сынды ұлылығына болмас сын!
Кеңшілік МЫРЗАБЕКОВ